کد مطلب:68676 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:216
در فاصله ی تبعید امام رضا علیه السلام به خراسان زمینه های بسیار مناسبی برای تبیین معنای غدیر پیش آمد كه از نمونه های بارز آن در روزهای اول ورود حضرت بود. [صفحه 76] عبدالعزیز می گوید: در روزهای اول ورود حضرت به شهر مرو، در روز جمعه مردم در مسجد جامع شهر جمع شده بودند و درباره ی مسئله ی امامت و اختلافاتی كه درباره ی آن مطرح است سخن می گفتند. من خدمت آقایم امام رضا علیه السلام رفتم و این بحثهای مسجد را به حضرت گزارش دادم. حضرت تبسمی كرد و فرمود: این مردم نمی دانند و در آرائی كه می گویند مورد مكر و حیله قرار گرفته اند. خداوند تبارك و تعالی پیامبرش را از این جهان نبُرد مگر بعد از آنكه دین را برایش كامل فرمود. از یك سو قرآن را بر او نازل كرد... و از سوی دیگر در حجة الوداع كه آخر عمر او بود این آیه را فرستاد كه «الیوم اكملت لكم دینكم و اتممت علیكم نعمتی و رضیت لكم الاسلام دینا». مسئله ی امامت كمال دین است؛ پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از این جهان نرفت مگر آنكه برای امتش معارف دینشان را روشن ساخت و راهشان را مشخص فرمود و آنان را به قول حق سپرد و علی علیه السلام را عَلَم و امام برای آنان منصوب فرمود، و هرچه امت بدان نیاز دارند بیان فرمود. هر كس گمان كند كه خداوند دینش را كامل نكرده او كتاب خدا را رد نموده و به آن كافر است... انتخاب امام بدست مردم و عقلهای مردم كجا و مقام بلند امامت!؟ كجا می توان صاحب چنین مقامی را پیدا كرد؟... می خواهند امامت را با عقلهای حیران و بی ثمر و ناقص، و رأیهای گمراه برپا كنند... انتخاب خدا و پیامبر و اهل بیتش را كنار گذارده و به انتخاب خود روی آورده اند، در حالیكه قرآن ندا داده است: «پروردگارت آنچه بخداهد خلق می كند و انتخاب می نماید، برای مردم حق انتخاب و اختیاری نیست...» و همچنین فرموده: «وقتی خدا و رسولش در مسئله ای حكم كنند برای هیچ زن و مرد مسلمانی حق اختیار نمی ماند»...
.
صفحه 76.